خلق 2 هزار تابلو نقاشی خط از اشعار لسان الغیب در 40 سال - سریال شهرزاد

به گزارش سریال شهرزاد، به گزارش خبرنگار خبرنگاران در فارس، محمدرضا شجریان با خلق تصنیف های ماندگار از ده ها غزل حافظ، مرد شماره یکِ ادای احترام به حافظ با زبان هنر است و شهرام ناظری هم آن قدر به حافظ علاقه دارد که نه تنها در تصانیفش، نوایِ دلدادگی به لسان الغیب را سر داده، بلکه نام فرزندش را هم حافظ گذاشته است؛ اما از میان هنرمندانِ شیفته حافظ، قصه علیرضا کریم پور هم شنیدنی است.

این هنرمند خوشنویس و نقاش شناخته شده شیرازی بیش از 2 هزار قطعه نقاشی خط با اشعار حافظ خلق نموده و بسیاری از غزلیات حافظ را از بر است!

تا می پرسم کدام یک از تابلوهای حافظت را بیشتر از همه دوست داری با شوق از روی جایگاه برمی خیزد و به سمت تابلویی می رود که بر خاکیان عشق فشان جرعه لبش / تا خاک لعل گون شود و مشکبار هم روی آن چشم نوازی می نماید. سال 1373 این تابلو را خلق نموده و 35 هزار تومان فروخته اما 15 سال بعد خودش با 500 دلار، آن را پس گرفت!

درست یادم هست در شب های پخش فوتبال های

اگر شیفتگانِ حافظ به رموز این غزلیات پی ببرند، پیوندشان با خدا ناگسستنی خواهد بود

جام جهانی بود که تا صبح روی این تابلو کار می کردم. یک ماهی طول کشید و بعد تابلو را به گالری داری برای فروش سپردم که 50 هزار تومان روی آن قیمت گذاشت. چند روز بعد تماس گرفت و گفت بانویی روزی دو ساعت پای این تابلو می نشیند و به آن خیره می شود و به خاطر علاقه همسر فقیدش به این غزلِ حافظ، گاه و بی گاه هم اشک می ریزد. حالا قصد خرید نموده و توان پرداخت بیشتر از 35 هزار تومان را ندارد. وقتی علاقه این خریدار را دیدم با فروش تابلو موافقت کردم و البته بعدا اصلا از فروشش پشیمان بودم. 15 سالی گذشت که یکی از اساتید خوشنویسی تصویر تابلویی را برایم فرستاد و گفت: خانمی که قصد سفر به خارج از کشور دارد، این تابلو را برای فروش و روی آن یک میلیون تومان قیمت گذاشته است. در لحظه تابلوی خودم را شناختم و با 500 دلاری که از فروش یکی از تابلوهایم در دست داشتم، سراسیمه و بدون تبدیل به ریال، همان روز تابلوام را پس گرفتم!

قصه علاقه اش به حافظ به 15 سالگی اش برمی شود؛ زمانی که به حافظیه می رفته و با فردی که حتی نامش را در حدود 3 سال آشنایی با او نمی فهمد، آشنا می شود؛ عارف مسلکی که کریم پور معتقد است چشم برزخی داشت و البته گفت که نمی تواند حکایتِ کراماتش را برایم

اغلب اشعارِ تابلوهایم را با تفأل به دیوان خواجه انتخاب نموده ام و همواره شعری که می آمد متناسب با حال و روزم بود

بازگو کند! به هر حال این عارفِ گمنام شیرازی که بعد از دوران سربازی دیگر نام و نشانی از او نمی یابد، علیرضا کریم پور را با خواجه اهل رازِ شیراز مأنوس می نماید، تا آنجا که تقریباً تمام دیوان حافظ را از بر می نماید و این سرشروع خلق بیش از 2 هزار قطعه نقاشی خط از ابیات حافظ شیرازی است.

از 11 سالگی زیر نظر خانم کیانی معلم کلاس پنجم در دبستان خاقانی شیراز، که دست پرورده دستگاهِ آموزش عشایری بود شروع به خوشنویسی کردم و روزنامه دیواری مدرسه را با خودنویس دایی ام -که او هم خط خوشی داشت و در اداره ثبت احوال شناسنامه ها را با خط تحریر می نگاشت - خوشنویسی می کردم. هم زمان با اُنس و الفتم با حافظ در سایه آن عارفِ حافظیه، زیر نظر استاد قاسم احسنت خوشنویسی حرفه ای را پی گرفتم و مشق هایم ابتدا همه حافظ بود.

علیرضا کریم پور که در زادروزش 18 مهرماه مهمان خانه و کارگاه باصفایش در خیابان فضل آباد شیراز بودم، دو هفته نیست که بازنشسته شده و حدود 30 سال در هنرستان های شیراز خوشنویسی و گرافیک تدریس نموده است.

این که می گویند مردها را تب بازنشستگی می گیرد، برایم غریب است! آن قدر کارِ ننموده دارم که نمی دانم از کجا شروع کنم.

هر جمله ای که می گوید برایش شاهد مثالی از دیوان خواجه

هنر ایران به حافظ مدیون است و بسیاری از هنرمندان از نگارگر و خوشنویس گرفته تا خواننده و شاعر با گره زدنِ هنرشان با فکر و زبان حافظ، برای خود اعتبار آفریده اند

می آورد. معتقد است: تمام اسرار دیوان حافظ در کلمه مِی نهفته است که ذات الهی است و اگر شیفتگانِ حافظ به رموز این غزلیات پی ببرند، پیوندشان با خدا ناگسستنی خواهد بود.

در و دیوار کارگاه پر از تابلوهای نقاشی خط از شاعران ایرانی است؛ از مولوی و سعدی گرفته تا فروغ و سهراب و شاملو اما تابلوهای حافظ از همه بیشتراست، به ویژه تابلوی زیبایی مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد که در کنار عکسی بزرگ از شاملو در کنار آیدا روی دیوار کارگاه نشسته است!

روی حدود 16 هزار قطعه کوچک و بزرگ نقاشی خط کار نموده ام که 2 هزار مورد آن از حافظ بوده است. بجز تعداد محدودی که به سفارش اشخاص یا علاقه ام به بعضی ابیات نوشته ام، اغلب اشعار را با تفأل به دیوان خواجه انتخاب نموده ام و همواره شعری که می آمد، متناسب با حال و روزم بود.

علیرضا کریم پور که در آستانه 20 مهر، یادروز حافظ 53 سالگی اش را جشن می گیرد، معتقد است هنر ایران به حافظ مدیون است و بسیاری از هنرمندان از نگارگر و خوشنویس گرفته تا خواننده و شاعر با گره زدنِ هنرشان با فکر و زبان حافظ، برای خود اعتبار آفریده اند.

دیوان حافظ کوچکی را که از 11 سالگی با آن عجین است، برمی دارد و تفألی می زند تا تابلو جدیدش را با آن شروع کند و این غزل را برایم می خواند: بیا که قصر امل سخت سست بنیادست / بیار باده که بنیاد عمر بر بادست.

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران