کمبود پتاسیوم: تاثیرات فقدان پتاسیوم

به گزارش سریال شهرزاد، از اسهال گرفته تا هیپوکالمی تاثیرات فراوان کمبود پتاسیوم در بدن ما وجود دارد. در حقیقت پتاسیوم کم یا هیپوکالمی می تواند برخی مواقع مهلک باشد. بنابراین بسیار مهم است تا اندازه پتاسیوم در بدن برسی گردد و اگر کمبودی پیدا شد رفع گردد.

کمبود پتاسیوم: تاثیرات فقدان پتاسیوم

مترجم: ایرج علیزاده

منبع:راسخون

از اسهال گرفته تا هیپوکالمی تاثیرات فراوان کمبود پتاسیوم در بدن ما وجود دارد. در حقیقت پتاسیوم کم یا هیپوکالمی می تواند برخی مواقع مهلک باشد. بنابراین بسیار مهم است تا میزان پتاسیوم در بدن برسی گردد و اگر کمبودی پیدا شد رفع گردد.

پتاسیوم در بدن ما برای عملکرد روان عضلانی و سلولی، عملکرد قلبی عروقی، انقباض عضلانی، انتقال عصبی، تبدیل گلوکوز به گلیکوژن و ساخت عضله و... ضروری است. بعلاوه پتاسیوم از آنجایی که به دفع میزان زیادی از سدیوم بدن از راه ادرار یاری می نماید، یک پیشاب آور طبیعی به شمار میرود. پتاسیوم نقش اساسی در نگه داشتن سطح مایعات، تنظیم الکترولیت و میزان اسیدی یا قلیایی بودن بدن ایفا می نماید. مهمترین نقش های پتاسیوم در بدن تحت کنترل نگه داشتن فشار خون و یاری به انتقال مواد مغذی درون یاخته ای است. بعلاوه به حفظ آکنه، آلرژی، خستگی و سنگ کلیه در تنگنا ها یاری می نماید.

پتاسیوم بعلاوه نقش مهمی به اسم یک کاتالیزور برای بسیاری از آنزیم های داخل بدن آدمی ایفا می نماید. به عبارت دیگر، در ایجاد واکنش های شیمیایی مهم نقش به سزایی دارد. بعلاوه گفته می گردد به هیدرولیز آدنوذین تری فسفات یاری می نماید. با این همه عملکرد های مهم در بدن برای معروفیت آن همین بس که، پتاسیوم بدون شک برای سلامتی کل بدن بسیار مهم است. به طوری که اگر به میزان کافی از آن در بدن وجود نداشت، عملکرد های فوق الذکر در بدن را مختل می کرد و در جهت مخالف بر بدن تاثیر می گذاشت.

تاثیرات پتاسیوم پایین در بدن

بیماری که در آن بدن ما از حفظ میزان مورداحتیاج پتاسیم در بدن، که احتیاجمند فعالیت روزبه روز است، ناتوان می ماند و به کاهش میزان پتاسیوم در خون منجر می گردد که هیپوکالمی نامیده می گردد. با درنظر گرفتن اینکه در عملکردهای مختلفی در بدن، که همگی آماده تاثیرپذیری از تغییرات به وجود آمده در میزان این ماده معدنی در بدن هستند، ایفا می نماید، به نظر می رسد یک ماده حیاتی است.

درحالیکه میزان پتاسیوم در بازه 3.6 میلی مول بر لیتر تا 5.2 میلی مول بر لیتر طبیعی تلقی می گردد، میزان پتاسیوم زیر 2.5 میلی مول بر لیتر به میزان قابل توجهی کم محسوب می گردد و احتیاج به مراقبت پزشکی فوری دارد.

تاثیرات هیپوکالمی در بدن می تواند بسیار خفیف یا شدید باشد. هنگامی که شخصی از هیپوکالمی ابتدایی رنج می برد ممکن است چیز غیرعادی در عملکرد اولیه اندام های مختلف بدن احساس نکند، تاثیرات آن به محض اینکه بیماری شدیدتر شد آماده تعیین شدن هستند.

تاثیرات کمبود میزان پتاسیوم بدن را به شکل علایم زیر مشاهده خواهید کرد:

درد عضله (ضعف عضله و گرفتگی ماهیچه ها)

بی نظمی های ضربان قلب (یعنی سرعت غیرطبیعی انقباض ماهیچه ها در قلب)

خستگی و ضعف مفرط

هیپوناترمیا، که ممکن است با اظطراب همراه باشد یا نباشد

انتقال عصبی ناقص و سیستم عصب ضعیف که متقابلا به آشفتگی و هیجان زدگی منجر می گردد.

مورمورشدگی و بی حسی در بازوها و پاها

مسائل مربوط به پوست مانند تاول زدگی، جوش های پوستی، خشکی پوست و آکنه

ازدست دادن موقت حافظه یا مسائل دیگری نظیر ضعف حافظه یا مشکل در تمرکز

بی خوابی و بدخلقی

ازکارافتادن شش ها یا روده

مسائل قلبی مانن ضعیف شدن قلب

ممکن است خطر فشار خون بالا را افزایش دهد.

صدای صوت در گوش ها در مواقعی

سیستم گوارشی هم ممکن است به علت این کمبود تحت تاثیر قرارگیرد و این ممکن است به یبوست منجر گردد.

کمبود پتاسیوم در بدن ممکن است به هایپرتنژن(هرگونه کشیدگی و فشار ناهنجار به ویژه فشار خون شدید)، سردرد، افسردگی و.. منجر گردد.

کمبود حیاتی پتاسیوم از آنجایی که ممکن است به آسیب ماهیچه ای دائمی، آسیب به کلیه، ازکار افتادگی و... منجر گردد، بسیار مرگ آور است.

علل هیپوکالمی کدام اند؟

ممکن است شخص به علت دفع بیش از میزان پتاسیوم از بدن یا به علت دریافت پتاسیوم کم به این عارضه دچار گردد که هر دو حالت با عوامل گوناگونی درگیراند.

آشکارترین عوامل بروز پتاسیوم کم عبارتند از:

کمبود پتاسیوم به علت فقدان غذاهای سرشار از پتاسیوم در وعده های غذایی، یعنی مصرف ناکافی پتاسیوم

دفع بیش از حد پتاسیوم از راه ادرار یا مدفوع

ازدست دادن پتاسیوم در نتیجه استفراغ، اسهال یا تعرق بیش از میزان

مصرف داروهایی که ممکن است با دخالت در میزان پتاسیوم سطح آن را در بدن کاهش دهد

مصرف بیش از میزان مسهل ها و پیشاب آورها

مسائل سلامتی مانند اختلالات مزمن کلیه

نقص ارثی تراوش کلیوی نمک، مانند سندروم گیتلمن یا سندروم بارتر

درمان های موجود برای هیپوکالمی

اگر شخص از اسهال یا هرگونه عارضه ای که به هیپوکالمی منجر می گردد رنج می برد بهتر است مشکل اصلی او با توقف یا تنظیم از دست رفتن پتاسیوم از بدن او رفع گردد. در همان زمان ممکن است پزشک برای بهبود میزان پتاسیوم در بدن دارو هم تجویز کند.

معمولا از بیمار خواسته می گرددتا برای چند روز تغذیه متعادلی داشته باشد برای ذخیره قوای فیزیکی که به میزان پتاسیوم در بدن و نقش آن در سوخت وساز بدن وابسته است. از نوشیدن آب پرهیز کند، در مقابل راه چاره الکترولیت وجود دارد که شامل میزان زیاد پتاسیوم است و به آوردن میزان پتاسیوم بدن به میزان طبیعی خود یاری می نماید. اساسا پزشک زمانی که بخواهد شدت بیماری را ملاحضه کند مراحل درمان را نکته به نکته به شرح خواهد داد.

درمورد اسهال شدید و استفراغ برای بیش از سه روز متوالی با یک پزشک مشورت کنید.

پیشگیری بهتر از درمان است و تغذیه متعادل راه چاره پیشگیری از هیپوکالمی به شمار میرود. باید غذاهای سرشار از پتاسیوم مانند پرتقال، موز، سیب زمینی، گوجه فرنگی، هندوانه، لوبیا، حبوبات، گوشت، انگور، شیر، ماست، اسفناج، میوه های خشک مانند زردآلو، خرما، کشمش و... را در وعده های غذایی خود برای تاثیرگذاری بر این تعادل وارد کنید.

درحالیکه مکمل های پتاسیوم به اسم بساط ایده آل برای گلاویزشدن از کمبود پتاسیوم و میزان کم پتاسیوم در خون به حساب می آیند باید تنها بعد از مشورت با پزشک خود به این مکمل ها متوسل شوید.

منبع: راسخون

به "کمبود پتاسیوم: تاثیرات فقدان پتاسیوم" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کمبود پتاسیوم: تاثیرات فقدان پتاسیوم"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید